 |
3,5 sene önce kucağıma aldığım canım oğlum hayatımda kökten değişiklikler yapmamı sağladı.
İki kişilik sessiz sakin evimize bir neşe kaynağı olarak geliverdi aniden. Aniden diyorum çünkü daha vakti vardı aramıza katılmak için ama bekleyemedi benim afacan oğlum 7 hafta kadar erken geliverdi aramıza. Bizi biraz da korkuttu erken gelişi ile ama çok şükür şimdi aslanlar gibi ve kocaman oldu :)
2 kilo 45 cm boyutlarında minik bir insandı, kucağıma alırken onu incitmekten korkardım. Nasıl büyüyecek, çok minik diye düşünürdüm. Azıcık toparlanmaya başladığında "tosun paşam" diyerek severken komik duruma düştüğümün farkında bile değildim :) 2,5 kiloluk oğlum benim gözümde tosun gibiydi çünkü :)
Gel zaman git zaman yıllar yılları kovaladı ve oğlum büyüdü :) Çocukların her dönemi ayrı güzel ama en güzel dönemi konuşmayı öğrendikleri dönem diye düşünüyorum. Yarım yamalak ama sevimli kelimeler, ilk cümle kurmalar... Şimdi otur, al karşına, her konuda sohbet et. Bazen kurduğu cümlelerle bizi hayretler içerisinde bırakırken bazen de gülme krizine sokabiliyor.
Artık anaokuluna başlamış olan Umut Emre'm bu okula alışma sürecini biraz sancılı geçirse de şimdi severek gidiyor olması bizi mutlu ediyor. Ama boya yapmayı sevmemesi de biraz şaşırtıcı oldu bizim için.
Bulunduğumuz şehirde çok fazla çevremizin olmamasından dolayı evde benimle vakit geçirmeye alışan oğlumla ne yapsak da hem eğitici hem eğlenceli hem de değişik oyunlar oynasak diye düşünüp araştırırken mentessori yöntemi ile tanıştık ve uygun gördüğüm birkaç tanesini denedik.
Kaptan kaba bulaşık süngeri ile su aktarma bunlardan birisi. Bu oyunun adını sünger vinç koyduk, bir ara yağmur bulutu olarak da adlandırdı Emre :)
Sizlerle bu blog üzerinden oğlumu yetiştirirken yaşadıklarım, deneyimlerim, değişik yemek tarifleri, farklı oyun etkinlikleri gibi konularda paylaşımlarda bulunacağım. Beğenir de takip ederseniz ne mutlu bana :)
Hepiniz sevgiyle kalın, sağlıkla kalın :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder